Podium

try-out/work in progress

In deze monoloog probeert een kleindochter een huis te bouwen op een moeras van appelschillen, wit poeder, kinderliedjes en zieke nieren.

Als het over geld ging, moest ze gaan spelen of werd er in het Frans overgeschakeld. Vivons heureux, vivons cachés.
Oma studeerde farmacie in een aula vol mannen. Ze had een engelbewaarder. Jij hebt er ook een, als je heel stil bent, voel je zijn vleugels wapperen.

Het hart van de familie was het labo. Wit poeder: een goudmijn.
Le calmant tonifiant. Een pijnstiller en opkikker. Dankzij het poeder konden arbeidsters en secretaresses en huismoeders doorgaan en kalm blijven en blijven lachen lachen lachen. Vivons heureux.

Tot er een nierziektenepidemie uitbrak.
Vivons cachés.
Oma schilde appeltjes. En ze zong.

CREDITS

Tekst en spel: Helena Elshout.
Met dank aan: Marieke De Baerdemaeker, Mira Bryssinck, Julie Cafmeyer, Fabián Espinosa-Díaz, André Geerinck, Liesbet Hermans, Hyster-x, Rona Kennedy, la Geste, Rebecca Leenaerts, De Leesclub, Par Hasard, Licette Polfliet, Christine Roggeman, Wilfried Snick, Jeanine Tuypens.

€ 8 - Duur: 30'
Zaterdag 18.30u,  H15  Nieuwpoortsesteenweg 324 - 5e verdieping
Zaterdag 20.30u,  H15  Nieuwpoortsesteenweg 324 - 5e verdieping

Deze huiskamer is niet toegankelijk met een rolstoel.